Erover durven praten
Als het niet goed gaat met jou en je je zorgen maakt om je kinderen, is praten over je vragen en twijfels een belangrijke eerste stap. Alle ouders hebben wel eens behoefte aan wat hulp of advies bij de opvoeding van hun kinderen. Zeker als je kampt met psychische of verslavingsproblemen, kan praktische hulp of advies van naasten of hulpverleners prettig zijn. Want pas als je vertelt over de goede én moeilijke momenten thuis, kan een oplossing worden bedacht. Je hoeft je hiervoor niet te schamen. Het is juist heel knap en moedig om te (h)erkennen wanneer je tegen je eigen grenzen aanloopt en zelf verantwoordelijkheid neemt om (op tijd) hulp in te schakelen.
‘De praktijkondersteuner bij de huisarts luisterde echt naar mij. Ik durfde te vertellen over hoe moeilijk ik het thuis soms vind met de kinderen. Hij gaf mij tips hoe ik beter mijn grenzen kan aangeven en samen hebben we een paar nieuwe huisregels opgesteld. Ik merk dat mij en mijn gezin echt heeft geholpen.’ (Dalila, 51)
QA
Vraag van ouder
“Soms ben ik bang dat ze mijn kinderen van me afnemen, omdat ik problemen heb en niet goed genoeg voor ze kan zorgen. Kan dat zomaar?”
Antwoord van een expert
Dit kan niet ‘zomaar’. Om kinderen bij hun ouders weg te halen, moet er sprake zijn van een heel ernstige bedreiging van het welzijn of de veiligheid van de kinderen. In ons land beslist de rechter of dat het geval is. De rechter gaat daarbij echt niet af op roddels of geruchten. Wanneer er bewijzen (of heel sterke aanwijzingen) zijn dat het welzijn van een kind echt gevaar loopt, wordt eerst hulp ingeschakeld. Dit is bijvoorbeeld van de organisatie Veilig Thuis: zij denken met jou mee over een oplossing. Pas als blijkt dat hulp geen effect heeft, overweegt de rechter andere mogelijkheden. Uithuisplaatsing is echt de laatste (tijdelijke) oplossing als de veiligheid niet verbetert ondanks alle inspanningen.
QA
Vraag van ouder
“Ik heb moeite om mijn familie en vrienden uit te leggen hoe moeilijk ik het heb met de hele situatie. Ik weet ook niet hoe zij er tegenover staan en vaak weten mensen niet goed hoe te reageren. Wat moet ik nou?”
Antwoord van een expert
Helaas rust op psychische problemen en verslavingsproblemen nog een taboe. Veel mensen durven er niet over te praten en zelf kan het ook lastig zijn om erover te beginnen. Terwijl wel veel mensen ermee te maken krijgen, zelf of in hun omgeving. Als je er zelf open over praat, kan je het taboe stapje voor stapje doorbreken. Misschien niet helemaal, maar wel in jouw directe omgeving. Vertel aan familie of goede vrienden wat er aan de hand is (eventueel met je partner). En hoe je je voelt. Laat mensen weten dat ze altijd hun vragen mogen stellen. Dan voorkom je dat mensen zelf het verhaal gaan invullen. Het is verstandig om van tevoren te bedenken wat je precies wil vertellen. Je kan ook met je kind overleggen hoe hij het er het beste met zijn vriendjes over kan hebben. Deze informatieboekjes kunnen helpen om de juiste woorden te vinden.