Huisregels KopOpOuders
Voor het plaatsen van berichten en reacties op de KopOpOuders-site gelden enkele regels:
- Plaats geen berichten die in strijd zijn met de wet
- Behandel elkaar met respect
- Help elkaar
- Niet schelden
- Niet dreigen
|
door Joke
|
terug
|
|
|
Vanaf kinds af aan ben ik op gegroeid met een moeder die geestelijk niet in orde is, zij manipuleert en heeft altijd op mijn gevoel ingespeeld. Mijn vader is nu inmiddels overleden, was aan de drank en heeft er ook voor gezorgd dat ik een hele moeilijke jeugd heb gehad, het grote verschil is dat hij zijn schuld heeft erkent en mij op waarde wist te schatten, Ik heb het hem kunnen vergeven maar mijn moeder niet, Mijn moeder beschuldigd mij dat ik van de duivel ben bezeten en dat daarom alle problemen zijn ontstaan.Er is nooit een diagnose gesteld maar er zijn verschillende geestes ziekten te bedenken. Na ontzettend veel keer proberen om het goed te doen in de ogen van mijn moeder heb ik op 40 jarige leeftijd besloten het contact te verbreken, wat op zich een hele moeilijke keuze voor mij was omdat ik natuurlijk het liefst contact zou willen maar omdat ik er zelf zo aan lijdt en daarvan ook zelfs lichamelijk klachten krijg moest ik de keuze maken. Sinds die tijd is het met mij ondanks mijn verdriet, een stuk beter gegaan, ik werk zelfs weer, heb een fijn gezin en dit jaar zijn we 25 jaar getrouwd. Maar waar ik tegen aan loop is dat als ik mijn Oma bel(de moeder van mijn moeder) ook een hele preek krijg te horen, dat ik contact moet onderhouden omdat dat zo in de bijbel staat, je begrijpt al ook zij kan de werkelijkheid niet in perspectief zien, ik word daar ontzettend verdrietig van. Van jongs af aan schijn ik niet "goed"te zijn in de ogen van de mijn moeder en haar familie. Mijn hele leven probeer ik het zo goed mogelijk te doen, ik heb liefde en respect voor de medemens, ik probeer het altijd van 2 kanten te bekijken, probeer het te begrijpen. Vaak krijg ik de vraag: heb je nog contact met moeder?? en heb ik het gevoel dat ik erop afgerekend word. Ook mijn kinderen ( 20 en 23) willen geen contact met haar omdat ze gezien hebben hoeveel verdriet ze mij bezorgd heeft. Ook behandelde ze de kinderen van mijn zusje anders als mijn kinderen. Ze zei nooit iets leuks tegen mijn kinderen etc, etc.Van jongs af aan was mijn zusje de beter, slanker, etc, mijn zusjes leek op de familie die ok was, ik niet want ik leek op de familie van mijn vader...Omdat mijn zusje nog wel contact heeft met mijn moeder is ons contact ook zeer moeilijk, we proberen het kunstmatig goed te houden maar de spanning is enorm. Mijn broertje heeft de diagnose schizofrenie gekregen. Ook met hem verloopt het contact moeilijk, we hebben contact maar we mogen nergens over hebben want dat is te moeilijk voor mijn broertje..Ondanks dat ik het fijn heb, voel ik mij heel erg alleen, denk en heb soms wel eens gedacht is er geen pleegvader en moeder voor mij, ik mis de liefde van ouders enorm maar besef ook dat ik die nooit en te nimmer zal ontvangen, en het enige wat ik kan doen is mijn liefde over brengen aan mijn kinderen, ik denk niet dat er iemand is die dit herkent en ook zo heeft meegemaakt. |
|
|
Bedankt voor je reactie. Je reactie is geplaatst.
|
|
|
|
Maandag 02 november 2015 00:14 door Marlene
ik herken het helemaal, lijkt wel mijn leven met mijn eigen moeder,na bijna 20 jaar geen kontakt heb ik het weer geprobeeed en ben in een hel geland. |
|
Woensdag 02 september 2015 10:44 door Maaike
Ik moet huilen als ik je verhaal lees want ik herken zoveel. Ook uit een heel christelijk gezin met zo'n moeder en vader overleden , de eenzaamheid en nu zelf moeder, zou wel contact met je willen. Gr Maaike |
|
Dinsdag 07 juli 2015 10:27 door Marlous
Hoi,
Wat een naar en eenzaam gevoel krijg ik als ik het lees, maar ik voel ook veel herkenning en begrip voor de keuze en de bijkomende gevoelens, de machteloosheid, het (be)veroordeeld worden en het continu opnieuw willen laten zien dat alles (1/2) |
|
Woensdag 04 juni 2014 22:33 door Lonneke
Hoi Joke,
Bekijk de website www.ratgevallen.nl eens. Met name het artikel over de ratmoeder. Dit gaat over de narcistische moeder en ik schat zo in dat je je gesteund zal kunnen voelen door de herkenbaarheid. |
|
Donderdag 31 januari 2013 21:41 door anna
Hoi, ik heb een tip voor jou want ik denk dat jij bent opgegroeid door een narcistische moeder kijk even naar deze website http://www.dailystrength.org/groups/adult-children-of-narcissistic-parents/discussions/messages/15273151
|
|
Donderdag 24 januari 2013 20:00 door Michelle Brinkman
Jeetje!! Vreselijk gevoel dat het nooit goed is... hoe hard je ook je best doet!! Herkenbaar.. maar je moet je niet schuldig voelen dat je geen contact hebt, als je hierdoor beter en gelukkiger bent geworden is dat alleen maar goed ;)!! |
|
Donderdag 12 april 2012 20:47 door anoniem
hai Mariette,
Ik herken je verhaal wel. Helaas. En bij het Labyrinth is een forum die nu wel weer actief is.
Sterkte! |
|
Dinsdag 11 oktober 2011 17:02 door mariette
Beste joke,
Lees je verhaal nu pas,wat heb je veel meegemaakt zeg! Kan me voorstellen, dat je je erg alleen voelt, ondanks alle lieve mensen om je heen. Ga steun voor jezelf zoeken bij Labyrint in perspectief 5 november kind van dag. Veel sterkte! |
|
|
|
|
|
Direct aanmelden voor
Online cursus
E-mailen
met een deskundige
Nieuw!
Zelfhulpcursus
Bekijk
Filmpjes
|
