Al een aantal jaar ging Emma over haar eigen grenzen heen, zonder dat ze dat zelf goed doorhad. Totdat haar tweede zoontje geboren wordt. Hij blijkt veel allergieën te hebben en slaapt ‘s nachts slecht. Emma daardoor ook. Op een gegeven moment maakt ze de keuze om ‘s nachts wakker te blijven zodat ze haar zoontje gemakkelijk kan voeden en overdag kan slapen. Haar werk pakt ze hierdoor ook in de nachtelijke uren op. “Ik maakte hele rare keuzes en kon niet meer logisch nadenken,” zegt Emma nu over die tijd.

Na zes maanden in dit ritme te leven, valt ze om. “Ik zat in de auto van mijn leidinggevende op weg naar een klant. Mijn manager vroeg of we de deadline van een project één week naar voren konden opschuiven. Vanaf dat moment kan ik mij niks meer herinneren: alles werd zwart.”

‘Gefaald als moeder’

Wat volgt, is een lange periode van herstel. “Ik dacht eerst nog: ik moet even bijslapen. Maar ik was fysiek helemaal op: ik kon nog maar korte afstanden lopen, had een erg hoge hartslag en raakte snel verzuurd.” Op dat moment schaamt Emma zich het meest voor haar kinderen. “In mijn ogen had ik gefaald als moeder.”

Alles wat Emma graag voor haar kinderen wil doen, is te zwaar. “Ik kon mijn kinderen niet meer voorlezen of naar bed brengen. Ook vergat ik telkens de tijd: kwam ik er om 14:00 uur achter dat ik vergeten was om lunch voor ze te maken. Het lukte mij gewoon niet meer om de dagelijkse verzorging van mijn kinderen op te pakken.”

Zelfinzicht leidt tot herstel

Gelukkig krijgt Emma haar leven stapje voor stapje weer terug. Wat haar het meest helpt? De gratis zelfhulpcursus KopOpOuders van het Trimbos Instituut. “Tijdens mijn herstel dacht ik steeds: wat is er mis met mij? De zelfhulpcursus deed mij inzien dat ik – doordat mijn moeder psychisch ongezond was – onvoldoende had geleerd om voor mijzelf te zorgen.”

Emma krijgt bij de zelfhulpcursus het inzicht dat de bron van haar burn-out in haar jeugd is ontstaan. “Als mijn moeder niet lekker in haar vel zat en ik te weinig aandacht aan haar besteedde, dan zei ze altijd: ‘Ik ga zelfmoord plegen of een week niet tegen je praten.’ Dit maakte dat ik later altijd in een verzorgde rol zat en geen ‘nee’ durfde te zeggen tegen een ander.”

Burn-out als kado

Inmiddels is Emma weer volledig up and running en blijft ze haar stress de baas. Met trots vertelt ze dat ze haar eigen bedrijf heeft opgericht, weer is gaan studeren, en vaak aan het sporten en tekenen is. ‘En als ik nu stress voel opkomen, merk ik het snel op. Dan trek ik de stekker eruit en ga ik wandelen. Ik kies nu voor mijzelf.”

Emma ziet haar burn-out nu als een kado. “Die burn-out was eigenlijk het beste wat ik heb kunnen meemaken. Ik heb geleerd om voor mijzelf te zorgen en ontdekt waar ik energie van krijg. Het kwartje is gevallen: ik snap nu ook hoofdstuk één van het leven,” lacht ze.

*De naam in dit interview is gefingeerd en bekend bij de redactie.